Þau gengu tvö um gróinn blómareit
með glöðu bragði
og bjarta meyjan blítt til sveinsins leit
og brosljúf sagði:
„Jeg nefni öllum ástarnöfnum þig,
og á ei fleiri.
En frá þjer ekkert fallegt orð um mig
jeg fæ nje heyri“.
„Jeg nefni þig með gælu-orðum ei,
því allt hið ljúfa
af þínu nafni nefna hlýt jeg, mey
og nafn til búa“.
